Realizowane programy

Podstawowym celem programu „Mali Odkrywcy” jest zmiana tradycyjnych relacji między uczniem, a nauczycielem poprzez wspólną pracę metodą projektów badawczych.

Podejście projektowe uczy dzieci logicznego myślenia, stawiania pytań, zdobywania wiedzy poprzez eksperymentowanie, wyciągania wniosków. Projekty badawcze to metoda pracy pedagogicznej, która zakłada, że proces zdobywania wiedzy przez małe dzieci jest procesem naturalnym, spontanicznym i samodzielnym. Rolą nauczyciela nie jest nauczanie, ale koordynowanie pracy dzieci, organizowanie przestrzeni badawczej tak, aby samodzielnie zdobywały wiedzę.

Praca metodą projektów opiera się na naturalnych skłonnościach do obserwowania i badania otoczenia. Dostarcza okazji, w których mogą się one ujawnić i wzmacniać. Podejście projektowe odpowiada na potrzeby rozwojowe dzieci w wieku przedszkolnym.

To główna metoda stosowana podczas naszych zajęć. Dzieci z towarzyszeniem nauczycieli komponują treść omawianych zajęć, przygotowują pomoce naukowe, eksperymenty, przeprowadzają wywiady, doświadczają wszystkimi zmysłami nowych treści. Dzieci uczą się planować poszczególne zadania, budują szeroką perspektywę myślenia planując poszczególne etapy realizacji zadania.

Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, motorycznych i kinestetycznych (czucie ruchu), oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno – motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania.

Usprawnienie w tym zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji (ćwiczenia ustalenia ręki dominującej) i orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazane dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u których występują opóźnienia rozwoju tych funkcji.

Ćwiczenia prowadzą do większej harmonii rozwoju psychoruchowego: wyższego poziomu rozwoju i współdziałania funkcji intelektualnych (mowy, myślenia) i instrumentalnych (spostrzeżeniowo – ruchowych)

Odimienna metoda nauki czytania dotyczy elementarnej nauki czytania oraz przygotowania dziecka do nauki pisania. Punktem wyjścia jest pokazanie dziecku jego imienia – „wizytówki”, a następnie imion znanych bliskich mu osób. Dzięki temu dziecko zauważa, iż imię można nie tylko usłyszeć i wymówić, lecz również zobaczyć, że samo dziecko zostało przedstawione w kształcie liter, lub, że zostało schowane za zasłoną liter. Następne etapy to wiele gier i zabaw pozwalających dzieciom na poznanie pozostałych imion, wyrazów, oraz liter alfabetu.

„Sprawdzanie obecności”, „ściana pełna liter”, „deszcz imion”, „targ liter”, „gra w sylaby”, „nazywanie świata” i inne sformułowania – to nazwy ćwiczeń oraz hasła charakterystyczne dla metody dr Ireny Majchrzak. Podstawowe założenia odimiennej metody nauki czytania są następujące:

• wprowadzanie dziecka w świat słów powinno odbywać się na zasadzie zabaw i gier, przynoszących dziecku radość i satysfakcję,
• celem nauki czytania jest zrozumienie sensu i znaczenia poszczególnych słów, a nie pozbawionych znaczenia oddzielnych liter, dlatego dziecko poznaje przede wszystkim wyrazy, a następnie litery, z których są zbudowane,
• dziecko na początku otrzymuje określony, skończony zbiór liter – alfabet; wie, że wszystkie wyrazy można stworzyć wykorzystując znane mu już litery.

Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci i dobre przygotowanie dzieci sześcioletnich do podjęcia nauki w szkole. Powstała ona w wyniku badań naukowych zmierzających do połączenia w jeden proces:

• intensywnego wspomagania rozwoju inteligencji operacyjnej dzieci,
• kształtowania odporności emocjonalnej potrzebnej dzieciom do pokonywania trudności,
• rozwijania umiejętności matematycznych stosowanych w codziennym życiu i wymaganych potem na lekcjach matematyki.

Program edukacji matematycznej E. Gruszczyk – Kolczyńskiej ujmuje 12 kręgów tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności i prawidłowości rozwoju dziecka:

1. Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i rozmawiać o tym, co się wokół niego dzieje.
2. Rytmy – rozwijają umiejętność skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach; potrzebne są przy nabywaniu umiejętności liczenia i rozumienia sensu mierzenia.
3. Kształtowanie umiejętności liczenia oraz dodawania i odejmowania obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach do liczenia w pamięci.
4. Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania, którego celem jest przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej (zbiory).
5. Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresie dostępnym 6-latkom (1 cm, 1 m, 1 km, stopa, kroki, łokieć, dłoń, patyk, sznurek, miara).
6. Klasyfikacja – czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych do tworzenia pojęć (wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach – segregowanie).
7. Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych – doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci.
8. Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia (ważymy lalki, piłki, misia i inne zabawki), używamy terminu „ciężar”.
9. Mierzenie płynów – pomaga dzieciom zrozumieć pojęcia: mniej – więcej.
10. Intuicje geometryczne:
    • kształtowanie pojęć geometrycznych – dziecko konstruuje w swoim umyśle pojęcia samodzielnie (lustro, figury),
    • układanie szlaczków.
11. Konstruowanie gier przez dzieci – hartuje odporność emocjonalną i rozwija zdolności do wysiłku umysłowego:
    • gry – opowiadania
    • gry z czynnościami matematycznymi (doliczania, odliczanie).
12. Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,).

Metoda ta jest szczególnie polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, ponieważ nie podlegają one ocenie (co jest bardzo istotne w pracy z dziećmi).

Ważna jest duża ilość pomysłów, lecz nie jest istotne, kto jest autorem pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń, można przystąpić do oceny pomysłów pod kątem przydatności w pracy.

Metoda twórczego myślenia polecana jest w codziennej pracy z dziećmi, gdyż:

• wspaniale integruje grupę,
• rozwija fantazję,
• rozbudza w dziecku wyobraźnię twórczą.`

Metoda Ruchu Rozwijającego wspomaga rozwijanie pozytywnego stosunku do siebie i innych osób w otaczającej rzeczywistości. Poprzez stosowanie opisanego przez autorkę zestawu ćwiczeń i zabaw wpływamy na harmonijny i holistyczny rozwój dziecka.

Metoda łączy w sobie dwa ważne elementy: poprzez ruch ciała wpływamy na rozwój poznawczy i emocjonalny dziecka.

W długofalowych badaniach udowodniono, że przy stosowaniu tej metody dzieci uczestniczące w zajęciach rozwijały się szybciej i stabilniej w porównaniu do rówieśników, którzy nie korzystali z tej formy zajęć.

W Inspiratio metoda ta jest integralną częścią zajęć. Dzieci uwielbiają ten czas.

Wszystkie te elementy sprzyjają rozwojowi Inteligencji Emocjonalnej
i pozwalają poznać siebie i innych, a tym samym przeciwdziałają agresji.

Podstawową formą działalności dzieci w wieku przedszkolnym jest zabawa. Dlatego w programie znalazły miejsce zabawy, których celem jest poznanie i nazwanie swoich uczuć, wyrażanie swoich potrzeb, a także kształcenie wrażliwości emocjonalnej i empatii.

Zabawy te związane ze światem szeroko rozumianej sztuki i twórczości pozwalają dzieciom wyrazić swoje uczucia w formie ekspresji słownej, ruchowej i plastycznej, a także odreagować napięcie psychiczne.

Zastosowane w przedszkolu barwy są również związane z realizowanym programem i dopełniają całość koncepcji.